Ручнік

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Ручнік (значэнні).

Ручнік — выраб з упітвальнай тканіны або паперы, звычайна ў выглядзе прамавугольніка; прызначаны для высушвання або выцірання прадметаў і цела чалавека шляхам убірання вадкасці з іх паверхні пры непасрэдным кантакце.

Махровыя ручнікі

Для цела ў асноўным выкарыстоўваюцца тканевыя махровыя ручнікі, якія маюць у складзе пераважна баваўняныя валокны з-за іх вялікай упітвальнай здольнасці (якая даходзіць да 300 %^[1]) .

Тканевыя ручнікі адносяцца да групы адзінкавых тэкстыльных вырабаў. Тэкстыльныя ручнікі часта маюць прышытую пятлю, з дапамогай якой іх можна павесіць на насценныя мэблевыя гаплікі для выкарыстання (раней рэкамендавалася прышываць пятлю на абодвух канцах, каб ручнік зношваўся больш раўнамерна). Акрамя гаплікаў, ручнікі таксама могуць размяшчацца ў перакінутым праз штангу стане, і дзякуючы такому разгарнутаму падвешванню, хутчэй высыхаюць. Тканевыя ручнікі могуць мець рознае аздабленне, напрыклад, карункі, вышыўку, аплікацыю і гэтак далей.

Аднаразовыя ручнікі могуць вырабляцца як у адзінкавым выглядзе, так і ў рулоне, як з паперы, так і з нятканага матэрыялу.

Зноскі

1. «Один день» на производстве махровых полотенец - YouTube (нявызн.). www.youtube.com. Праверана 22 снежня 2020.