Рыгор Ільіч Перхураў
расійскі архітэктар From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Рыгор Ільіч Перхураў (1836 — ?) — інжынер-архітэктар[1].
Біяграфія
Нарадзіўся ў 1836 годзе. Пачатковую адукацыю атрымаў у Калужскай губернскай гімназіі, пасля чаго вучыўся ў Пецярбургскім будаўнічым вучылішчы (1851—1857)[1]. Пасля заканчэння вучылішча з чынам калежскага сакратара быў прызначаны архітэктарскім памочнікам пры калужскай будаўнічай камісіі. З 1862 быў пры ёй вытворцам работ, у гэты ж час быў удастоены званнем інжынер-архітэктара[1].
У 1865 годзе прызначаны губернскім архітэктарам будаўнічага аддзялення калужскага губернскага праўлення, а праз год губернскім інжынерам у тым самым будаўнічым аддзяленні. У 1872 годзе прылічаны да Тэхнічна-будаўнічага камітэту Міністэрства ўнутраных спраў Расійскай імперыі и праз два гады камандзіраваны ў распараджэнне праўлення ражска-вяземскай чыгункі[1].
У 1876 годзе пераведзены ў распараджэнне віцебскага губернатара, з назначэннем членам царкоўна-будаўнічага камітэту. У 1877 годзе прызначаны віцебскім гарадскім архітэктарам, прабыў на гэтай пасадзе каля двух гадоў і згодна прашэнню, па хваробе, звольнены са службы[1].
Remove ads
Творчасць
- 1858-60[1]:
- 1860-72[1]:
- Званіца пры Свята-Дабравешчанскім саборы ў Мяшчоўску
- Царква ў с. Гарадзечне Масальскага павета
- Царква ў Кавыльне Масальскага павета
- Распаўсюджанне сабораў у гарадах Мядыне і Ліхвіне[3]
- Званіца ў с. Фралоўскім Мяшчоўскага павета[4][5]
- 1872-75[1]:

Remove ads
Зноскі
- Храм Флора и Лавра (руск.)
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads