Сацьяваці

Сацьяваці (санскр.: सत्यवती) — царыца Куру, другая жонка цара Шантану.

Сацьяваці
सत्यवती
Шантану і Сацьяваці
Міфалогія	індыйская
Пол	жаночы
Муж	Шантану
Дзеці	Вічытравір'я[1], Чытрангада[1] і Vyasa[d][1]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Жыццёпіс

Сацьяваці была прыёмнай дачкой рыбака Дасараджа. Яе звалі Мацьягандха («пахне рыбай»). Юнай яна сустрэла мудраца Парашару і нарадзіла ад яго сына Вясу. Парашар пазбавіў яе рыбнага паху і захаваў яе нявіннасць. Вяса нарадзіўся на востраве пасярод ракі Ямуна.

Цар Шантану, прыцягнуты водарам, сустрэў і закахаўся ў Сацьяваці. Яе прыёмны бацька Дасараджа пагадзіўся выдаць яе замуж за Шантану пры ўмове, што сын Сацьяваці атрымае трон. Бхішма, сын Шантану ад Гангі, адмовіўся ад прэтэнзій на трон на карысць дзяцей Сацьяваці і даў зарок пажыццёвага бясшлюбнасці.

У Шантану і Сацьяваці было двое сыноў: Чытрангада і Вічытравір’я. Пасля смерці Шантану Сацьяваці кіравала каралеўствам з дапамогай Бхішмы. Чытрангада загінуў у бітве, а Вічытравір’я памёр бяздзетным. В’яса, першынец Сацьяваці, зачыніў дзяцей у жонак Вічытравір’і — Амбікі і Амбалікі. Праз гады, калі пачалася варожасць паміж Пандавамі і Кауравамі, В’яса папярэдзіў каралеву пра крывавыя ўсобіцы. Сацьяваці з нявесткамі пайшла ў лес, дзе ўсе трое скончылі сваё зямное жыццё.