Свяшчэннамучанік

Свяшчэннаму́чанік (стар.-грэч.: Ὁ Ἱερομάρτυρας, лац.: sanctus martyr) — мучанік з ліку пасвечаных у сан епіскапа, свяшчэнніка ці дыякана, які пацярпеў за сваё вызнанне Ісуса Хрыста^[1].

Пакаранне смерцю Ігнація Баганосца, епіскапа Антыяхійскага

Адрозненне свяшчэннамучаніка ад мучаніка заключаецца ў тым, што першы мае свяшчэнны сан. Свяшчэннамучанікі не складаюць асобнага ліку святых і на літургіі згадваюцца разам з іншымі мучанікамі. У праваслаўі, гэтак жа як і за іншых мучанікаў, на праскамідыі свяшчэннік вымае пятую частку з трэцяй просвіры.

Вядомыя свяшчэннамучанікі

Да вядомых свяшчэннамучанікаў першых стагоддзяў хрысціянства адносяцца:

• Васілій, прэсвітар Анкірскі, які пацярпеў пры Юліяне Адступніку прыкладна ў 362—363 гадах;
• Уласій, епіскап Севастыйскі, які пацярпеў у IV стагоддзі.
• Клімент, епіскап Анкірскі, які пацярпеў пры Максіміне ў 312 годзе;
• Ігнацій Баганосец, епіскап Антыяхійскі, у 107 годзе пры Траяне кінуты на з'ядзенне львам;
• Кіпрыян, епіскап Карфагенскі, які пацярпеў у 258 годзе;
• Клімент, Папа Рымскі, па загадзе імператара Траяна сасланы ў Херсанес і патоплены ў моры.
• Анціпа, епіскап Пергамскі — за зварот многіх язычнікаў у хрысціянства ў якасці пакарання быў уведзены ў распаленага меднага быка.

Зноскі

1. В. Живов. Священномученик Архівавана 29 жніўня 2014. Святость. Краткий словарь агиографических терминов