Слоўнік устарэлых слоў

Слоўнік устарэлых слоў — тып лінгвістычных слоўнікаў, якія адлюстроўваюць лексіку, што выйшла з актыўнага выкарыстання. Слоўнікі ўстарэлых слоў з’яўляюцца тлумачальнымі: рэестравыя адзінкі суправаджаюцца лексіка-граматычнай характарыстыкай — як правіла ўказваецца род, лік, зборнасць назоўніка, трыванне дзеяслова і інш., некаторыя словы маюць стылістычную характарыстыку^[1].

Сярод беларускіх слоўнікаў гэтага тыпу вылучаюцца «Слоўнік устарэлых слоў беларускай мовы» А. В. Макарэвіча (Брэст, 2005) і «Слоўнік архаізмаў і гістарызмаў (па творах беларускай мастацкай літаратуры і публіцыстыкі)» С. М. Струкавай (Мінск, 2007)^[1].