Стылістычныя фігуры

Стылістычныя фігуры^[1], сінтаксічныя фігуры^[1] — своеасаблівыя сінтаксічныя прыёмы будовы мастацкай мовы, якія адрозніваюцца ад агульнапрынятых сінтаксічных норм звычайнай моўнай практыкі. Разам з рытарычнымі фігурамі ўваходзяць у паэтычны сінтаксіс і выконваюць выяўленчыя функцыі, індывідуалізуюць мову пісьменніка, надаюць ёй павышаную эмацыянальнасць.

Да стылістычных фігур адносяцца^[1]:

• розныя паўторы (анафара, эпіфара, градацыя, кальцо, падваенне, бяззлучнікавасць або асіндэтон^[2], шматзлучнікавасць або полісіндэтон^[2], шматпрыназоўнікавасць, сімплака);
• усе віды і формы парушэння сінтаксічнай ці лагічнай сувязі паміж словамі ўнутры вершаваных радкоў або празаічных фраз (анакалуф, амфібалія, інверсія, эліпсіс, умаўчанне);
• супастаўленне і проціпастаўленне радкоў і групоўка іх у пэўныя інтанацыйна-сінтаксічныя адзінствы (перанос, антытэза, паралелізм, ампліфікацыя або накапленне^[2], сінтаксічны перыяд).

Гл. таксама

• Троп

Зноскі

1. БелЭн 2002.
2. Рагойша В. П. 2009.