Стэноз

Стэно́з^[1] (стар.-грэч.: στενός — «вузкі, цесны») ці стрыктура (лац.: strictura — «сціск») — устойлівае звужэнне фізіялагічнай адтуліны або трубчастага органа.

Стэноз
Камп'ютарная тамаграфія з трохмернай рэканструкцыяй: стэноз бронхі (стрэлка) пасля аператыўнага ўмяшання з нагоды яго траўматычнага разрыву.
MeSH	D003251
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Напрыклад, адрозніваюць стэнозы сасудаў, трахеі, кішэчніка, пазваночнага канала, чэрапа і інш. Прыроджаны лакальны стэноз аорты носіць назву каарктацыя аорты.

Стэноз бывае сапраўдным (змены ў сценках органа) і несапраўдным (звужэнне прасвета органа абумоўлена сцісканнем яго звонку). Сапраўдны стэноз органа можа быць як прыроджаным, так і набытым, абумоўленым якім-небудзь мясцовым альбо сістэмным паталагічным працэсам (рубцы пасля запаленчых працэсаў, язваў і інш.).