Сукала (прылада)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Сукала.

Сука́ла^[1][2] — у беларусаў прылада для намотвання (насуквання) нітак з клубка ці з матавіла  (польск.) на цэўкі.

Прадстаўляе сабой 2 стойкі з умацаваным паміж імі адшліфаваным валікам з махавым колам, размешчаным бліжэй да аднаго канца валіка. З процілеглага канца ў валік устаўляўся металічны стрыжань, на які надзявалася цэўка.