Сядай за руль маёй машыны

«Сядай за руль маёй машыны» (яп.: ドライブ・マイ・カー) — японскі мастацкі фільм, прэм’ера якога адбылася ў ліпені 2021. Карціна сабрала цэлы шэраг прэмій: тры прызы Канскага кінафестывалю, чатыры прэміі Нацыянальнага таварыства кінакрытыкаў ЗША, прэмію BAFTA за найлепшае неангламоўнае кіно, «Залаты глобус» і «Оскар» за найлепшы міжнародны поўнаметражны фільм.

Сядай за руль маёй машыны
яп.: ドライブ・マイ・カー
Жанр	драматычны фільм
Рэжысёр	Русукэ Хамагуці
Прадзюсар	Teruhisa Yamamoto[d]
На аснове	Drive My Car[d]
Сцэнарысты	Русукэ Хамагуці Takamasa Ōe[d]
У галоўных ролях	Hidetoshi Nishijima[d] 岡田将生[d] Reika Kirishima[d] Tōko Miura[d] Sonia Yuan[d] Park Yu-rim[d] Jin Dae-yeon[d] Ahn Hwi-tae[d]
Аператар	Hidetoshi Shinomiya[d]
Кампазітар	Eiko Ishibashi[d]
Працягласць	179 хв.
Зборы	15 319 767 $[1]
Краіна	Японія
Мова	японская мова
Год	20 жніўня 2021, 23 снежня 2021, 17 сакавіка 2022[2] і 24 лістапада 2021[3]
IMDb	ID 14039582
Афіцыйны сайт (яп.)
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Сюжэт

Галоўны герой карціны — тэатральны акцёр і рэжысёр Ясуке Кафуку. Ён жыве ў шчаслівым шлюбе са сцэнарысткай Ота, пакуль аднойчы не заспявае яе ва ўласным доме з каханкам. Кафуку пакідае дом, а праз нейкі час яго жонка памірае ад кровазліцця ў мозг.

Праз два гады пасля трагедыі Кафуку запрашаюць у Хірасіму, паставіць чэхаўскую п’есу «Дзядзька Ваня». Яму даюць асабістага кіроўцу — маўклівую дзяўчыну Місакі са шрамам на твары.

Час, што Кафуку і Місакі праводзяць разам, іх гутаркі і абмен сакрэтамі — усё гэта ідзе на карысць абодвум. Кафуку пачынае нанава аналізаваць свае адносіны з жонкай. А Місакі спрабуе разабрацца з цяжкай гісторыяй уласнага мінулага^[4].