Сяржант

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Сяржант (значэнні).

Сяржа́нт^[1] — воінскае званне ва Узброеных Сілах Рэспублікі Беларусь і шэрагу іншых краін, па рангу вышэй за малодшага сяржанта і ніжэй за старшага сяржанта.

Сяржант
Краіна	СССР, Беларусь, Расія
Старэйшае званне	Старшы сяржант
Малодшае званне	Малодшы сяржант

Пагон старшага ўнтэрафіцэра Рускай Імператарскай Арміі

Пагон сяржанта Савецкай Арміі

З’явілася ў XV стагоддзі ў французскай, затым у германскай і англійскай арміях^[2]. У рускай рэгулярнай арміі існавала ў 1716—1798 гадах^[2][1]. У СССР званне ўведзена 2 лістапада 1940 года^[2].

Звычайна сяржанты займаюць пасады камандзіраў аддзяленняў, танка, гарматы.

Тэрмін выслугі ў званні сяржант складае дзевяць месяцаў.

Перад воінскім званнем ваеннаслужачага, які праходзіць ваенную службу ў гвардзейскай вайсковай частцы, на гвардзейскім караблі, дадаецца слова «гвардыі».

Да воінскага звання вайскоўца або грамадзяніна, які знаходзіцца ў запасе, які мае ваенна-ўліковую спецыяльнасць юрыдычнага або медыцынскага профілю, дадаюцца адпаведна словы «юстыцыі» або «медыцынскай службы».