Сінодзік

Сінодзік, памяннік або памінальнік— спіс, або кніга з пералікам іменаў памерлых для памінання падчас набажэнства або ў прыватнай малітве, а таксама гістарычная назва службы, складзенай у 843 годзе з нагоды перамогі праваслаўнай веры над іканаборствам, якая традыцыйна адбываецца ў першую нядзелю Вялікага посту. У службе абвяшчаецца анафема ерэтыкам і «вечная памяць» рупліўцам праваслаўнай веры.

Сінодзік Іпацьеўскага манастыра. Канец XVII — пачатак XVIII стагоддзяў. Скура, папера, туш, пяро, рукапіс, паўустаў. Экспанат гісторыка-археалагічнага музея Кастрамской епархіі РПЦ.

Толькі ў XII стагоддзі сінодзік стаў азначаць кнігу памяці^[1].

Апроч царкоўных, былі распаўсюджаны асабістыя або сямейныя памінальнікі^[2].

Сінодзікі часта мелі прадмовы, дзе асвятляліся найважнейшыя пытанні замагільнага быцця. Часам такія прадмовы перапісвалі як асобныя літаратурныя творы без памінальнай часткі.

Зноскі

1. Sinodik Russian history encyclopedia
2. Поминальник Е.