Таццяна Герасімаўна Мдывані

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Мдывані.

У Вікіпедыі ёсць артыкулы пра іншых людзей з прозвішчам Вараб’ёва.

Таццяна Герасімаўна Мдыва́ні або Мдзівані, па нараджэнні Вараб’ёва (20 верасня 1947, г. Полацк, Віцебская вобласць) — беларускі музыказнавец, педагог. Доктар мастацтвазнаўства (2005), дацэнт (1988).

Таццяна Герасімаўна Мдывані
Дата нараджэння	20 верасня 1947(1947-09-20) (78 гадоў)
Месца нараджэння	Полацк, Полацкая вобласць, Беларуская ССР, СССР
Муж	Андрэй Юр’евіч Мдывані
Род дзейнасці	музыказнавец, педагог
Навуковая сфера	музыка[1] і музыказнаўства[1]
Месца працы	Маладзечанскі дзяржаўны музычны каледж імя М. К. Агінскага Беларуская дзяржаўная акадэмія музыкі Інстытут мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору імя Кандрата Крапівы НАН Беларусі
Навуковая ступень	доктар мастацтвазнаўства (2005)
Навуковае званне	дацэнт
Альма-матар	Беларуская дзяржаўная кансерваторыя імя А. В. Луначарскага (1972)
Член у	Беларускі саюз кампазітараў Саюз музычных дзеячаў Беларусі
Прэміі
Узнагароды	Нагрудны знак «За ўклад у развіццё культуры Беларусі»

Біяграфія

Нарадзілася 20 верасня 1947 года ў г. Полацку ў сям’і беларуса Герасіма Аляксандравіча Вараб’ёва і рускай^[2].

Скончыла Беларускую кансерваторыю (1972, клас Г. Куляшовай)^[3]. З 1967 года выкладала музычна-тэарэтычныя дысцыпліны ў Маладзечанскім музычным вучылішчы, з 1972 — у Беларускай кансерваторыі. У 1979 годзе скончыла аспірантуру (навуковы кіраўнік Ю. Халопаў). У 1983 г. абараніла кандыдацкую дысертацыю «Праблемы познерамантычнай гармоніі ў творчасці аўстра-нямецкіх кампазітараў канца 19 — пач. 20 стст. (А. Брукнер, Х. Вольф, Г. Малер, М. Рэгер)»^[2].

З 1989 года старшы навуковы супрацоўнік у Інстытуце мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклору Нацыянальнай АН Беларусі, з 2006 г. — вядучы навуковы супрацоўнік аддзела музычнага мастацтва. У 2005 г. абараніла доктарскую дысертацыю «Заходні рацыяналізм у музычным мысленні ХХ стагоддзя (асаблівасці эвалюцыйнага працэсу)»^[2].

Член Беларускага саюза кампазітараў і Беларускага саюза музычных дзеячаў^[2].

Навуковая дзейнасць

Даследуе праблемы сучаснай беларускай і заходне-еўрапейскай музыкі. Выступае як музычны крытык^[3].

Узнагароды

Лаўрэат Дзяржаўнай прэміі Рэспублікі Беларусь у галіне літаратуры, мастацтва і архітэктуры (1998, у сааўтарстве) — за даследаванне «Музычны тэатр Беларусі» ў 3-х тамах, апублікаванае ў 1993—1997 гадах. Узнагароджана Нагрудным знакам «За ўклад у развіццё культуры Беларусі» Міністэрства культуры РБ (№ 543)^[2].

Сям’я

Прыкладна з 1972 года ў шлюбе з кампазітарам Андрэем Мдывані^[4].

Творы

• К. Пендерецкий. «Заутреня»: Вопр. композиции // Laudamus. М., 1992;
• Музычны тэатр Беларусі. [Кн. 2—3]. Мн., 1993—1996 (у сааўт);
• Э. Денисов. «Пять историй господина Кейнера по Бертольду Брехту»: Вопр. композиции // Теоретические проблемы современной музыки. Мн., 1992;
• Кампазітары Беларусі. Мн., 1997 (раэам з Р. І. Сергіенка);
• Музычны слоўнік беларуска-рускі = Музыкальный словарь русско-белорусский. Мн., 1999 (у сааўтарстве).