Таўталогія

Таўтало́гія^[1] (стар.-грэч.: ταυτολογία) — спалучэнне або паўтарэнне блізкіх па сэнсе словаў або выразаў. Напрыклад:

Ці свет, ці світае,

Ці на зоры займае?

Масла масленае,

Цалкам і поўнасцю.

Таўталогія звяртае ўвагу чытача (слухача) твора на нейкую думку, удакладняе яе, дапамагае ўзмацніць рытмічнасць мовы, надаць ёй большую эмацыянальнасць. Асабліва часта таўталогія ўжываецца ў народнай паэзіі. Ужытая недарэчы таўталогія можа збедніць выказванне, абясцэніць яго. Часам таўталогію называюць плеаназмам.

Таксама таўталогія — відавочны круг у вызначэнні, доказе (лац.: idem per idem — тое самае пра тое самае)^[1].

Гл. таксама

• Таўталогія (логіка)