Тыдэй

Тыдэ́й (стар.-грэч.: Τυδεύς) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі^[1] сын Айнея Калідонскага і Перыбеі (часам Гіпастрата і Перыбеі або Айнея і Горгі; або Арэса і Перыбеі^[2]), бацька Дыямеда.

Тыдэй забівае Ісмену

Гэты герой згадваецца ў «Іліядзе» (4, 375—400; 5, 800—815) і ў Эсхіла ў трагедыі Сямёра супраць Фіваў (Эпісодый 2,380-415). Арганаўт^[3]. Паводле версіі Гесіёда, забіў сваіх дзядзькоў: Агрыя, Алкафоя, Мелана, Пілона^[4]. Па іншай версіі, выгнаны за забойства сыноў Мелана. Выгнаны, з'ехаў у Аргас да Адраста і ажаніўся з яго дачкой Дэіпілай. На шчыце галава вепрука (па версіі, быў апрануты ў шкуру вепра^[5]), або (паводле Эсхіла) на шчыце зоркі і поўны месяц.

Адправіўся ў Фівы з патрабаваннем да Этэокла саступіць царскай улады. Па вяртанні забіў 50 ці 49 воінаў^[6]. На Немейскіх гульнях змагаўся ў барацьбе^[7]. Адзін з Семярых супраць Фіваў^[8], стаяў каля Крэнідскіх варот (або каля Прэтавых^[9], або каля Гамалаідскіх^[10]).

Паў у ліку семярых пры Фівах. Забіў Меланіпа, калі той яго смяротна параніў, раскалоў яго чэрап і выпіў мозг^[11]. Афіна зненавідзела яго і не дала яму лекі, якія выпрасіла ў Зеўса^[12].

Магілу Тыдэя паказвалі ў Фівах^[13]. Дзеючая асоба трагедыі Феадэкта «Тыдэй»^[14].

Дантэ змяшчае яго ў дзявяты круг пекла.