Угарыцкае пісьмо
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Угарыцкае пісьмо – квазіалфавітнае клінапіснае кансанантнае пісьмо, якое ўжывалася ў XV – XIV стст. да н.э. для запісу тэкстаў на гліняных таблічках. Гэтыя таблічкі з'яўляюцца адзінай крыніцай вывучэння угарыцкай мовы – адной з семіцкіх моў, што была пашырана ў канцы III – 1-й паловы II тыс. да н. э. на тэрыторыі Угарыцкага царства (Угарыт). Вядомы таксама угарыцкія надпісы на хурыцкай і акадскай мовах. Мяркуюць, што угарыцкае пісьмо развілася са складовага клінападобнага лінейнага пісьма (не захавалася). Існуе гіпотэза, што першапачаткова знакі угрыцкага пісьма абазначалі спалучэнні пэўнага зычнага з любым галосным, а пазней – толькі зычныя. Для аблягчэння чытання угрыцкага пісьма абазначалі спалучэнні пэўнага зычнага з любым галосным, а пазней – толькі зычныя. Для аблягчэння чытання угрыцкага пісьма выкарыстоўвала словараздзяляльнікі (вертыкальныя кліны), а не пазней XIV ст. да н.э. ва угрыцкім пісьме, як і ў іншых відах заходне-семіцкага пісьма, пачалі выкарыстоўваць matres lectionis (літаральна – мацеркі чытання) – адмысловыя знакі некаторых зычных, якія ўжываліся для абазначэння галосных.
Remove ads
Выклад
Remove ads
Зноскі
- Epigraphic Semitic Scripts // The world's writing systems / Ed. by P. T. Daniels, W. Bright. — New York — Oxford: Oxford University Press, 1996. — XIV, 922 p.: ill. — P. 92. — ISBN 978-0-19-507993-7.
Літаратура
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads