Узаемаіндукцыя

Узаемаіндукцыя (узаемная індукцыя) — з’ява ўзнікнення ЭРС індукцыі ў адным контуры пры змяненні сілы току ў другім контуры і наадварот. Узаемаіндукцыя — прыватны выпадак электрамагнітнай індукцыі^[1].

Узнікненне ЭДС індукцыі у другаснай абмотцы трансфарматара

Пры змяненні сілы тока ў першым контуры, у другім узнікае ЭРС:

${\displaystyle {\mathcal {E_{2}}}=-{{d\Psi _{1}} \over dt}=-L{dI_{1} \over dt}}$

дзе

 ${\displaystyle {\mathcal {E_{2}}}}$ — электрарухальная сіла ў другім контуры,

 ${\displaystyle \Psi _{1}}$ — поўны магнітны паток першага контуру,

 ${\displaystyle I_{1}}$ — сіла тока ў першым контуры,

 ${\displaystyle L}$ — узаемная індукцыйнасць контураў.^[1]

Пры змяненні сілы току ў другім контуры, у першым узнікае ЭРС:

${\displaystyle {\mathcal {E_{1}}}=-{{d\Psi _{2}} \over dt}=-L{dI_{2} \over dt}}$

дзе

${\displaystyle {\mathcal {E_{1}}}}$— электрарухальная сіла ў першым контуры,

${\displaystyle \Psi _{2}}$— поўны магнітны паток другога контуру,

${\displaystyle I_{2}}$— сіла току ў другім контуры,

${\displaystyle L}$ — ўзаемная індуктыўнасць контураў.^[1]

З’ява ўзаемаіндукцыі ўжываецца для павышэння і паніжэння напружання пераменнага току ў трансфарматарах^[1].

Гл. таксама

• Электрамагнітная індукцыя
• Самаіндукцыя
• Трансфарматар

Зноскі

1. Никеров, В. А. Физика : учебник и практикум для академического бакалавриата (руск.). — Юрайт, 2015. — ISBN 978-5-9916-4820-2.