Уладзімір Іванавіч Раманаў (серыйны забойца)
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Уладзімір Іванавіч Раманаў (5 снежня 1950, Калінінградская вобласць — 12 кастрычніка 2006, Калінінград) — савецкі і расійскі серыйны забойца, гвалтаўнік і педафіл. Паміж 1991 і 2001—2005 гадамі ён здзейсніў як мінімум 12 забойстваў, звязаных са згвалтаваннямі.
Remove ads
Біяграфія
Нарадзіўся 5 снежня 1950 года ў вёсцы Арэхаўка Гур’еўскага раёна Калінінградскай вобласці РСФСР.
Пражываў у горадзе Баграціёнаўск Калінінградскай вобласці. У 1991 годзе здзейсніў двайное забойства дзяўчынак-падлеткаў, целы якіх пахаваў. З-за адсутнасці целаў ахвяры былі абвешчаныя зніклымі без вестак і справа засталася нераскрытай. У 1991 годзе таксама згвалціў 12-гадовую дзяўчынку і спрабаваў яе задушыць. Ахвяра выжыла і дала апісанне злачынцы. Раманаў быў арыштаваны і асуджаны на 10 гадоў пазбаўлення волі. У турме яго «панізілі ў пасадзе». Вызваліўся ў 2001 годзе. Пачаў працаваць прыватным таксістам.
Каб пазбегнуць паўторнага зняволення, ён старанна планаваў свае злачынствы. Яго ахвярамі станавіліся дзяўчаты і маладыя жанчыны ва ўзросце ад 12 да 19 гадоў. Ён іх гвалтаваў, а потым забіваў. Целы ён закопваў у лесе, часам кідаючы ў вогнішчы.
У спробе высветліць асобу маньяка праваахоўныя органы расследавалі справы 3000 чалавек раней асуджаных за сексуальныя злачынствы. Раманаў шэсць разоў трапляў пад варту.
25 верасня 2006 года ён спрабаваў згвалціць 24-гадовую дзяўчыну. Ёй удалося ўцячы ад Раманава і яна запомніла нумар яго аўтамабіля. Праз два дні Раманава арыштавалі. Ён адразу ж пачаў распавядаць пра серыю забойстваў дзяўчат, якія ён здзейсніў паміж 2001 і 2005 гадамі. Усяго было выяўлена 10 эпізодаў. Ён таксама прызнаўся ў падвойным забойстве, учыненым у 1991 годзе.
Раманаў падрабязна распавёў пра свае забойствы. Вось некаторыя з апісанняў:
 |
Некалькі гадоў таму, пасля абеду, я ехаў на Ford Fiesta або Opel Kadett па дарозе Калінінград — Мамонава ў бок Калінінграда. Каля вёскі Пятадарожнае я ўбачыў дзяўчыну гадоў чатырнаццаці, якая ішла ў бок Мамонава. Я прапанаваў ёй падвезці. Я вырашыў, што калі яна сядзе ў машыну, я яе заб’ю. Яна пагадзілася на маю прапанову і сказала, што ёй трэба ехаць у Мамонава. Едучы ў бок Мамонава, я звярнуў з дарогі направа і заехаў у бязлюдную мясцовасць. Там, выкарыстоўваючы нож, я прымусіў яе распрануцца і здзейсніў з ёй палавы акт, пасля чаго забіў, ударыўшы яе нажом у шыю. Я схаваў яе цела ў кустах. |  |
|
Праз нейкі час я ехаў на Ford Fiesta па дарозе Баграціёнаўск — Далгарукава — Нівенскае ў бок пасёлка Нівенскае. Па дарозе я ўбачыў дзяўчыну гадоў чатырнаццаці, якая стаяла там. Я прапанаваў ёй падвезці. Я вырашыў, што калі яна сядзе ў машыну, я заб’ю яе. Яна пагадзілася і сказала, што ёй трэба ехаць ва Уладзімірава. Па дарозе, не даязджаючы да Уладзімірава, я павярнуў направа і заехаў у закінуты сад каля могілак. Там я забіў яе — задушыў голымі рукамі. Я таксама выкарыстаў пятлю, каб задушыць яе. Наколькі я памятаю, я не здзяйсняў ніякіх актаў сэксуальнага гвалту ў дачыненні да яе, але не выключаю магчымасці таго, што я гэта зрабіў. Я схаваў цела ў садзе, у траве. | |
Яго змясцілі ў адзіночную камеру СІЗА № 1 у Калінінградзе. 11 кастрычніка 2006 года ён прызнаўся ў трынаццатым забойстве, плануючы пазней раскрыць абставіны якога. У ноч на 12 кастрычніка скончыў жыццё самагубствам, павесіўшыся на прасціне. Забойца пакінуў кароткі развітальны ліст, адрасаваны сыну, у якім папрасіў прабачэння ў сям’і.
Следства сведчыць аб тым, што Раманаў насамрэч адказны прыкладна за 20 забойстваў.
Remove ads
Крыніцы
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads