Уэсекская дынастыя

Уэсекская дынастыя, або дом Ке́рдыка (англ.: House of Wessex, House of Cerdic) — арыстакратычны род, які з 519 года кіраваў каралеўствам Уэсекс у паўднёва-заходняй Англіі, з 871 па 1066 год — аб'яднанымі англійскімі каралеўствамі. Кіраванне дынастыі Уэсексаў — адзінай брытанскай каралеўскай дынастыі саксонскага паходжання — перарывалася ў эпоху Данелага, затым у гады ўзурпацыі англійскай кароны датчанінам Свенам I Вілабародым і яго спадчыннікамі (1013—1042) і канчаткова спынілася ў 1066 годзе з гібеллю Гаральда II Годвінсана і перамогай нармандца Вільгельма I Заваёўніка ў бітве пры Гасцінгсе. Прадпрынятыя тады ж спробы англасаксонскай знаці аднавіць кіраванне Уэсексаў у асобе пятнаццацігадовага Эдгара Этэлінга, абвешчанага, але не каранаванага каралём Англіі, не ўвянчаліся поспехам.

Уэсекская дынастыя
Эмблема Уэсекскай дынастыі — залатая віверна[2]
Краіна	Уэсекс Англія
Родапачынальны дом	дом Кердыка
Заснавальнік	Кердык
Апошні кіраўнік	Гаральд II Годвінсан
Год заснавання	519
Зрушэнне	1066
Нацыянальнасць	англасаксы
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Шлюб пляменніцы Эдгара Мацільды Шатландскай і сына Вільгельма Генрыха I, заключаны 11 лістапада 1100 года, звязаў англасаксонскую і нармандскую дынастыі сувяззю сваяцтва.

Перыяды кіравання манархаў Уэсекса і Англіі (802—1066)

Гл. таксама

• Англасаксонскі перыяд
• Гептархія
• Спіс каралёў Уэсекса
• Спіс манархаў Брытанскіх астравоў