Фейсал I
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Фейсал I, Файсал I (араб. فيصل بن حسين) (1883 — 8 верасня 1933) — арабскі палітычны і дзяржаўны дзеяч; кароль Сірыі (у 1920 г.) і Ірака (1921—1933 гг.) з дынастыі Хашымітаў. Сын шэрыфа Мекі Хусэйна ібн Алі. Напярэдадні і падчас 1-й сусветнай вайны падтрымліваў сувязь з арабскімі нацыяналістамі Асманскай імперыі. Пасля пачатку паўстання 1916 г. у Хіджазе узначаліў паўночную армію арабскіх паўстанцаў, якая вызваліла ў 1918 г. ад турак тэрыторыі Сірыі і Іарданіі. Прадстаўнік Хіджазу на Парыжскай мірнай канферэнцыі 1919 – 1920 гг. У 1918—1920 гг. узначальваў арабскую адміністрацыю Сірыі, у сакавіку 1920 г. быў абвешчаны каралём. Эміграваў пасля французскай акупацыі Сірыі у канцы ліпеня 1920 г. Па ўказанні англійскіх каланіяльных улад у жніўні 1921 г. быў абвешчаны каралём Ірака. Быў цесна злучаны з лідарамі праанглійскіх палітычных груповак.
Remove ads
Зноскі
- Bibliothèque nationale de France data.bnf.fr: платформа адкрытых даных — 2011. Праверана 31 снежня 2019.
- Národní autority České republiky Праверана 29 студзеня 2023.
- Iraq’s Royal Cemetery, The Graveyard of Kings (англ.)(недаступная спасылка). Alive In Baghdad (12 кастрычніка, 2007). Архівавана з першакрыніцы 2 сакавіка 2012. Праверана 1 снежня 2009.
- IRAQ — Resurgence In The Shiite World — Part 8 — Jordan & The Hashemite Factors (англ.). Input Solutions (14 лютага, 2005). Архівавана з першакрыніцы 9 ліпеня 2012. Праверана 1 снежня 2009.
- Národní autority České republiky Праверана 7 лістапада 2022.
Remove ads
Літаратура
Спасылкі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads