Ферэкід

Ферэкід Сіраскі (стар.-грэч.: Φερεκύδης, 584/583 — 499/98 да н.э., востраў Сірас) — старажытнагрэчаскі касмолаг, сучаснік Анаксімандра, настаўнік Піфагора. Такія аўтары, як Клімент Александрыйскі і Філон Біблскі, сцвярджаюць, што «Ферэкід не атрымліваў навучанняў у філасофіі ні ад якога настаўніка, але набыў свае веды з тайных кніг фінікійцаў». Ферэкід лічыцца першым грэчаскім празаікам. Напісаў «Тэагонію» і «Касмагонію». Высоўваў вучэнне пра ператварэнні душ, дзе адрозніваў тры элементы: агонь, паветра, ваду. Прызнаваў вечнасць пачатковай троіцы багоў: Заса (Зеўса, гэта значыць эфір), Хтоніі (хаос, падземныя глыбіні) і Хронаса (час). Магчыма, галоўная заслуга Ферэкіда — у тым, што ён першым стаў тлумачыць міфалогію алегарычна.

Ферэкід
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	каля 580 да н.э.
Месца нараджэння	Сірас, Паўднёвыя Эгейскія астравы, Грэцыя
Дата смерці	каля 499 да н.э.
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	філосаф, пісьменнік, міфограф
Кірунак	Orphism[d]
Мова твораў	старажытнагрэчаская мова
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Літаратура

• Фрагменты ранних греческих философов. Часть 1. — М.: Наука, 1989