Форкій

Фо́ркій, Форкіс, Форк (стар.-грэч.: Φόρκυς) — у старажытнагрэчаскай міфалогіі^[1] марское хтанічнае бажаство, бог бурнага мора. Сын Понта і Геі^[2], або сын Урана і Геі^[3], або сын Понта і Тэфіі^[4].

Форкій
грэч. Φόρκυς
Міфалогія	старажытнагрэчаская рэлігія[d]
Пол	мужчынскі пол
Бацька	Понт
Маці	Гея
Жонка	Кето
Дзеці	Phorcydes[d], Гесперыды, Гаргона Медуза, Graeae[d], Ladon[d], Euryale[d], Фаоса[d], Stheno[d], Deino[d], Enyo[d], Pemphredo[d], Яхідна і Polemos[d]

Брат і муж марскога бажаства Кето — багіні бездані. Іх дзеці: гаргоны і граі^[5]; гесперыды (па версіі); стогаловы дракон Ладан, які вартаваў залатыя яблыкі гесперыд^[6]; сірэны (па версіі) і Яхідна (па версіі).

Акрамя таго, Форкій з’яўляецца бацькам пачвары Скілы^[7] (ад саюза з Гекатай, Ламіяй ці Кето), бога бітвы Палемаса.

Паводле Гамера, Форкій — марское бажаство, дзед Паліфем^[8] (як бацька німфы Фаосы).

Яму прысвечана прыстань на Ітацы^[9]. Саюзнік Дыяніса^[10].

Па інтэрпрэтацыі, ён быў эфіёпам з вострава Керн за Гераклавымі слупамі, царом трох астравоў^[11]. Па вытлумачэнню, цар, бацька трох дочак^[12]. Паводле Варона, гэта цар Корсікі і Сардзініі, пераможаны ў марской бітве царом Атлантам^[13].

Зноскі

1. Любкер Ф. Реальный словарь классических древностей. М., 2001. В 3 т. Т. 3. С. 82; Гл. Лікафрон. Аляксандра 377.
2. Гесіёд. Тэагонія 237
3. Орфіка, фр. 114 Керн; Першы Ватыканскі міфаграф III 1, 2
4. Орфіка, фр. 117 Керн
5. Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка I 2, 6; II 4, 2; Піндар. Піфійскія песні XII 13
6. Гесіёд. Тэагонія 333—336
7. Апалоній Радоскі. Арганаўтыка IV 818; Псеўда-Апаладор. Міфалагічная бібліятэка Э VII 20
8. Гамер. Адысея I 70
9. Гамер. Адысея XIII 97, 345
10. Нон. Дзеянні Дыяніса XXXIX 100
11. Палефат. Аб неверагодным 31
12. Фульгенцый. Міфалогіі I 21
13. Першы Ватыканскі міфаграф II 27