Церэй

Церэй (стар.-грэч.: Τηρεύς) — асоба старажытнагрэчаскай міфалогіі. Сын Арэса і Німфы. Кароль Фракіі^[1][2]. Муж афінскай прынцэсы Прокны.

Церэй
стар.-грэч.: Τηρέας
Пол	мужчынскі пол
Функцыі	кароль Фракіі
Бацька	Арэс
Маці	Bistonis[d]
Жонка	Прокна
Дзеці	Itys[d]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Забойства

Прыйшоў на дапамогу Афінам і знішчыў варвараў^[3] За гэта Пандзіён ажаніў з ім сваю дачку. Пасля 4 гадоў шлюбу, жадаючы захапіць сястру Прокны, Філамелу, Церэй адправілася ў Афіны і паведаміў ілжывую навіну што Прокна загінула. Ён увёз з сабой Філамелу, якой авалодаў на шляху да дома. Каб яна не магла расказаць пра ўчыненае злачынства, ён адрэзаў ёй язык, а яе заключыў у Парнаскім гроце.

Філамела распавядала сястры пра свае няшчасці, выткала расказ на вопратцы. Прокна знайшла сястру, і яны забілі сына Церэя и Прокны Іціса^[ru], падаўшы яго стравы Церэю. Багі ператварылі Церэя ў удода, Пракну ў салаўя, а Філамелу ў ластаўку^[4].

Паводле Паўсанія, Церэй валадарыў у Мегарскіх Пагах, скончыў жыццё самагубствам у Мегарах і быў там пахаваны. Яму штогод прыносілі памінальную ахвяру^[4].