Цэнтральны дом афіцэраў (Мінск)

Цэнтральны Дом афіцэраў Узброеных Сіл Рэспублікі Беларусь ў Мінску (першапачаткова Дом Чырвонай Арміі) — помнік савецкага постканструктывізму^[1] міжваеннага перыяду аўтарства Іосіфа Лангбарда.

Дом культуры
Цэнтральны дом афіцэраў
Акружны Дом афiцераў
53°54′08,24″ пн. ш. 27°33′51,56″ у. д.HGЯO
Краіна	Беларусь
Горад	Мінск; вул. Чырвонаармейская, 3
Архітэктурны стыль	Постканструктывізм[1]
Архітэктар	Іосіф Рыгоравіч Лангбард
Дата заснавання	1939
Будаўніцтва	1934—1939 гады
Статус	Гісторыка-культурная каштоўнасць Беларусі, шыфр 712Г000268шыфр 712Г000268
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Будаўніцтва Дому Чырвонай Арміі было распачата ў 1934 годзе на месцы колішняга архіерэйскага падвор'я ў Мінску на колішняй вуліцы Скобелеўскай (цяпер Чырвонаармейскай). Новы гмах узводзіўся з выкарыстаннем падмуркаў і сценаў былога падвор'я, таму збудаванне мае цікавае вырашэнне: галоўны фасад упрыгожаны магутнымі паўкруглымі пілястрамі на флангах мае два магутныя рызаліты. Унутры будынка размешчана вялікая колькасць досыць прасторных памяшканняў: тэатральная зала, кіназала, басейн (першы ў Мінску) і іншыя.

У студзені 1946 года ў Доме афіцэраў праходізілі пасяджэнні судовага працэсу над нямецкімі ваеннымі злачынцамі.

Фотагалерэя

• 
  Агульны выгляд будынка
• 
  Галоўны фасад
• 
  Дваравы фасад
• 
  Драматычны тэатр Беларускай арміі (правае крыло)

Зноскі

1. А.С. Шамрук. Архітэктура Беларусі XX-пачатку XXI ст.:эвалюцыя стыляў і мастацкіх канцэпцый = Архитектура Беларуси XX-начала XXI в.:эволюция стилей и художественных концепций. — Мн.: Белорус. Наука, 2007. — 335 с. — 2 000 экз. — ISBN 978-985-08-0868-4.