Чароўная флейта (опера)

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Чароўная флейта.

Чароўная флейта (ням.: Die Zauberflöte) (K.620) — опера-зінгшпіль Моцарта ў дзвюх дзеях; лібрэта Э. Шыканедэра.

Чароўная флейта
ням.: Die Zauberflöte[1]
Кампазітар	Вольфганг Амадэй Моцарт[1]
Лібрэтыст	Эмануэль Шыканедэр[1]
Мова лібрэта	нямецкая
Жанр	зінгшпіль, опера[1]
Дзеяў	2[1]
Год стварэння	1791
Першая пастаноўка	30 верасня 1791[1]
Месца першай пастаноўкі	Theater auf der Wieden[d][1]
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Праграма першай пастаноўкі (1791)

Першая пастаноўка: горад Вена, тэатр «Аўф дэр Відэн», 30 верасня 1791 года.

Сюжэт і крыніцы лібрэта

Дачку Царыцы ночы выкраў чараўнік Зарастра. Царыца Ночы пасылае прынца Таміна выратаваць дзяўчыну і дае яму чароўны атрыбут — флейту і памочнікаў. Прынц пераходзіць на бок чараўніка, праходзіць выпрабаванні і атрымлівае каханне.

Сюжэт, апрацаваны ў духу папулярных у той час народных феерый, поўных экзатычных цудаў, Шыканедэр запазычыў у казцы К. Віланда (1733—1813) «Лулу» са зборніка фантастычных паэм «Джыністан, або Выбраныя казкі пра фей і духаў» (1786—1789), з дадаткам з яго ж казак «Лабірынт» і «Разумныя хлапчукі». У ліку дадатковых крыніц таксама называюць эпічную паэму «Аберон, цар чараўнікоў», з дапаўненнямі па лібрэта К. В. Хенслера з оперы «Свята сонца ў брамінаў» Венцэля Мюлера; драму «Тамос, цар егіпецкі» Т. Ф. фон Геблера; раман «Сетас» Ж. Тэрасона (1731). Называюць і працу Ігнаца фон Борна, магістра масонскай ложы «Zur Wahrheit» («Да праўды»), «Аб містэрыях егіпцян» («Über die Mysterien der Ägypter»). Менавіта фон Борну, які сканаў незадоўга да напісання оперы, лібрэта і было прысвечана.

Пасля смерці Эмануэля Шыканедэра на аўтарства лібрэта пачаў прэтэндаваць адзін з акцёраў тэатра «Аўф дэр Відэн» масон Карл Людвіг Гізекэ.