Штучнае ахаладжэнне
From Wikipedia, the free encyclopedia
Remove ads
Штучнае ахаладжэнне - працэс паніжэння тэмпературы цела або асяроддзя з дапамогай спецыяльнай тэхнікі і прылад, процілеглы нагрэву.
У прыкладных мэтах (атрыманне штучнага холаду) дасягаецца адводам пэўнага колькасці цеплыні. У прамысловасці і тэхніцы штучны холад атрымліваюць у асноўным выкарыстоўваючы халадзільныя машыны і астуджальныя сумесі.[1]
Для адносна кароткачасовага штучнага холаду ва ўмовах адсутнасці крыніцы энергіі ўжываюць акумулятары холаду альбо сухі лёд.
Устаноўкі для стварэння штучнага холаду - халадзільнікі і кандыцыянеры вырабляюць адбор цяпла альбо проста перамяшчэннем цепланосьбіта (напрыклад, паветра) з менш нагрэтых месцаў у ахалоджваныя, альбо па прынцыпе цеплавой помпы, шляхам стварэння каля ахалоджванай вобласці разрэджання для выпарэння вадкасці-цепланосьбіта, напрыклад, перапампоўваннем фрэона па трубках, альбо (радзей) пры дапамозе эфекту Пельтье.
Remove ads
Гл. таксама
- Замарозка
- Замярзанне
- Сістэма ахаладжэння
- Паветранае ахаладжэнне
- Вадкаснае ахаладжэнне
- Лазернае ахаладжэнне
Зноскі
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads