Шыла

Шыла^[1] — іголка з дзяржальняй. Выкарыстоўваецца, напрыклад, закройшчыкамі і майстрамі па абутку для праколвання шчыльных матэрыялаў, напрыклад, скуры. Знаходзіць прымяненне і ў іншых майстроў (сталяр, цясляр), у якасці канцылярскай, электрамантажнай прылады.

У паняцця ёсць і іншыя значэнні, гл. Шыла (значэнні).

Шыла можа мець драўляную, пластмасавую ці металічную дзяржальню. У адрозненне ад швейнай іголкі, наканечнік шыла не мае адтуліны.

Гл. таксама

• Драпальнае шыла

Зноскі

1. Напісанне ў адпаведнасці з Тлумачальным слоўнікам беларускай літаратурнай мовы. Мн.:БелЭн, 2002, С.768.