Шэльфавы ледавік Шэклтана

Шэ́льфавы ледавік Шэ́клтана (англ.: Shackleton Ice Shelf) — ледавік ва Усходняй Антарктыдзе каля ўзбярэжжа Зямлі Каралевы Мэры і Зямлі Уілкса. Адкрыты ў 1840 годзе экспедыцыяй Ч. Уілкса  (руск.). Названы ўдзельнікамі экспедыцыі Д. Моўсана ў гонар палярнага даследчыка Э. Г. Шэклтана.

Шэльфавы ледавік Шэклтана
англ. Shackleton Ice Shelf
66°00′ пд. ш. 100°00′ у. д.HGЯO
Кантынент	Антарктыда
Тып	шэльфавы ледавік
Плошча	37 400 км²
Таўшчыня	180—200
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Плошча ледавіка 37,4 тыс. км². Даўжыня ў напрамку з захаду на ўсход каля 440 км, з поўдня на поўнач — 170 км. Вышыня 15—35 м. Таўшчыня лёду 180—200 м.

Упершыню даследаваны савецкай антарктычнай экспедыцыяй у 1956—1958^[1] гг.

Гл. таксама

• Ледавік Шэклтана
• Заходні шэльфавы ледавік

Зноскі

1. Шеклтона шельфовый ледник(недаступная спасылка) // Вялікая савецкая энцыклапедыя (руск.)