Эўгеніюш Кабац

Эўгеніюш Кабац (польск.: Eugeniusz Kabatc 11 студзеня 1930, г. Ваўкавыск — 18 лютага 2020, г. Варшава, Польшча) — польскі пісьменнік і перакладчык твораў беларускай літаратуры.

Эўгеніюш Кабац
Асабістыя звесткі
Дата нараджэння	11 студзеня 1930(1930-01-11)
Месца нараджэння	Ваўкавыск, Беластоцкае ваяводства, Польская Рэспубліка
Дата смерці	18 лютага 2020(2020-02-18) (90 гадоў)
Месца смерці	Варшава, Мазавецкае ваяводства, Польшча
Пахаванне	Старыя Павонзкі
Грамадзянства	Польшча
Альма-матар	Галоўная гандлёвая школа ў Варшаве
Прафесійная дзейнасць
Род дзейнасці	пісьменнік
Грамадская дзейнасць
Партыя	ПАРП
Член у	Саюз польскіх пісьменнікаў[d]
Узнагароды
Медыяфайлы на Вікісховішчы

Біяграфія

Паходзіць з сям’і чыгуначніка. У 1946 годзе разам з сям’ёй пераехаў у Польшчу. Закончыў Галоўную школу плянаваньня і статыстыкі ў Варшаве (1952). Працаваў у фінансавых установах (1948—1957), рэдакцыі двухтыднёвіка «Сучаснасць» (1960—1968), дарадцам па справах культуры пасольства Польшчы ў Італіі (1968—1972). У 1973—1993 гадах — намесьнік галоўнага рэдактара часопіса «Сусветная літаратура». Сакратар польскага філіяла Таварыства эўрапейскай культуры (1990). Член галоўнай управы Таварыства «Польшча-Беларусь» (1994). Дэбютаваў у 1949 годзе ў тыднёвіку «Час», як раманіст. Друкуецца з 1954 года.

Творчасць

Па сцэнарах Кабаца знятыя фільмы: DECYZJA (1960), DYREKTORZY (1975, серыял, серыя 6), DOKTOR MUREK (1979).

• П’яны анёл (1957)
• Занадта многа сонца (1959)
• Горкі пляж (1960)
• Раманс (1960)
• Нейтральная зона (1960) напісана ў суаўтарстве Аляксандрам Мінкоўскім
• Прыгоды з Агнешкай (1962)
• Адзінаццатая запаведзь (1965)
• Чарапахі (1966)
• Адпачынак у высокай траве (1968)
• Піліп і Джульета (1968)
• Выкраданьне Джульеты (1973)
• Патрыцыя, або Пра каханне і мастацтва сярод ночы (1975)
• Аўтастрада сонца (1979)
• Малгажата, або Рэквіем для ваяўнічай (1980)
• Смерць працоўнага ў гатэлі «Савой» (1985)
• Сакрэты Падрэ Піо (1999)
• Непагадзь над Палерма (1999)
• Vinum. Sacrum et profanum (2003)
• Сярод знакаў Арла і Пагоні (2004)
• Падрэ Піо. Другое крыло анёла (2008)
• Чорнаруская хроніка пракажоных (2008)

Узнагароды

У 1965 годзе удастоены Залатога крыжа Заслугі, у 1981 годзе — Рыцарскага крыжа за адраджэнне Польшчы, у 1982 годзе Афіцэрскага крыжа за адраджэнне Польшчы.

Зноскі