Яз

Яз, або ез^[1] — суцэльныя перагародкі ракі, якія ўладжвалі з мэтаю затрымання рыбы, што падымаецца ўверх па рацэ і ловах яе, або ў пакінутых у іх пралётах, або каля яза, дзе рыба збіраецца. Звычайна такія перагародкі рабіліся з шэрагу паль, якія ўбіваліся ўпоперак цячэння ракі, і прамежкавых паміж імі звёнаў з набітых у дно ракі драўляных тычкаў.