Паўпустыня
From Wikipedia, the free encyclopedia
Паўпустыня, або апустынены стэп — тып ландшафту, які фарміруецца ва ўмовах арыднага клімату.
Паўпустыні характарызуюцца адсутнасцю лясоў і спецыфічнай расліннасцю і глебавым покрывам. У паўпустынях спалучаюцца элементы стэпавых і пустынных ландшафтаў.
Паўпустыні сустракаюцца ва ўмераных, субтрапічных і трапічных паясах Зямлі і ўтвараюць прыродную зону, якая знаходзіцца паміж стэпавы зонай на поўначы і пустыннай зонай на поўдні.
У ўмераным поясе паўпустыні размешчаны суцэльнай паласой з захаду на ўсход Азіі ад Прыкаспійскай нізіны да ўсходняй мяжы Кітая. У субтропіках паўпустыні шырока распаўсюджаныя на схілах плато, пласкагор'яў і сугор'яў (Анаталійскае пласкагор'е, Армянскае нагор'е, Іранскае нагор'е, Карру, Фліндэрс, перадгор'і Анд, даліны Скалістых гор і інш.) У тропіках паўпустыні займаюць вялікія прасторы, асабліва ў Афрыцы: на поўдзень ад Сахары знаходзіцца зона Сахель (Заходняя Афрыка), для якой характэрныя ландшафты апустыненай саванны.