From Wikipedia, the free encyclopedia
Со́евы але́й[5] — раслінны тлусты паўвысыхальны алей, атрымоўваюць з насення соі (Glycine max).
Соевы алей | |
---|---|
Матэрыял | soy bean[d] |
Водны след | 4 190 cubic metre per ton[1] |
З'яўляецца актыўным інгрэдыентам у | Nutrilipid[d][2] і intralipid[d][3] |
Натуральны прадукт выраблены з | G. max |
Код NCI Thesaurus | C838[4] |
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Сярэдняе ўтрыманне тлустых кіслот у соевым алеі (%): 51—57 лінолевай; 23—29 алеінавай; 4,5—7,3 стэарынавай; 3—6 ліналенавай; 2,5—6,0 пальміцінавай; 0,9—2, 5 арахінавай; да 0,1 гексадэцэнавай; 0,1—0,4 мірысцінавай.
Соевы алей мае тэмпературу застывання ад −15 да −18 °C, паказчык праламлення 1,474—1,478, ёдны лік 120—141, кінематычная глейкасць пры 20 °C (59—72)·10−6 м²/с. Шчыльнасць 924—934 кг/м³ (пры тэмпературы 15 °C). Лік абмылення 189—195, лік Рэйхерта-Мейсля 0,50—0,80, лік Паленскэ 0,8—1,1.
Соевы алей выкарыстоўваецца ў якасці харчовага прадукта, ў вытворчасці маргарыну, мыйных сродкаў, пакосту, алкідных смол, алейных лакаў і інш.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.