From Wikipedia, the free encyclopedia
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
Ibn Tulunova džamija (arapski: مسجد إبن طولون), je najstarija džamija u Kairu koja je preživjela u svom prvobitnom obliku a također je i najveća džamija što se tiče površine. Izgrađena je oko otvorenog dvorišta kvadratne osnove koje omogućava dobru osvjetljenost džamije prirodnom svjetlošću. Odlikuje se samarskim stilom a ukrašena je rezbarenim drvetom i štuko reljefima.[2] Popularna je turistička destinacija grada Kaira. Gradnja je finansirao Ahmed ibn Tulun, abasidski namjesnik tadašnjeg Egipta i nazvana je njemu u čast.
| Ibn Tulunova džamija | |
|---|---|
 Pogled na minaret i sebilj Ibn Tulunove džamije u Kairu | |
  Položaj džamije Ibn Tuluna u Egiptu | |
| Osnovne informacije | |
| Lokacija | Kairo |
| Geografske koordinate | 30.0173°N 31.1497°E |
| Država |  Egipat |
| Arhitektonski opis | |
| Arhitektonski tip | džamija |
| Arhitektonski stil | abasidski |
| Osnivač | Ahmed ibn Tulun |
| Kamen temeljac | 876. |
| Dovršeno | 879. |
| Specifikacije | |
| Munare | 1 |
| Materijali | cigla[1] |
Izgradnju džamije naručio je Ahmed ibn Tulun, abasidski guverner Egipta turkijskog porijekla koji je bio namjesnik Egipta u periodu od 868. do 884. i tokom kojeg je ovo područje bilo de facto nezavisno. Historičar Al-Makrizi kao početak gradnje džamije navodi 876. godinu[3] a originalna ploča s natpisom džamije identificira datum njenog zaršetka 265. godinu po hidžri odnosno 878/879. godinu.
Džamija je izgrađena na malom brdu nazvanom Gebel Jaškur, Brdo zahvalnosti. Jedna lokalna legenda kaže da je upravo ovdje pristala Nuhova lađa nakon potopa a ne na planini Ararat.[4] Džamija je korištena u više svrha. Jedna takva namjena bila je korištena kao odmaralište za hadžije koji su sa područja Sjeverne Afrike išli u Meku na obavljanje hadža tokom 12. svijeka.
Ova velika džamija trebala je biti centar glavnog grada Ibn Tuluna, al-Qata'ija, koji je služio kao središte uprave tokom Tulunidske dinastije. Prvobitno se džamija naslanjala na palaču Ibn Tuluna, a vrata pored minbera omogućavala su mu direktan ulazak u džamiju. Al-Qata'i je porušen tokom ranog perioda 10. vijeka a džamija je jedina preživjela građevina tog lokaliteta.
Džamija je izgrađena u samarskom stilu uobičajenom sa abasidsku arhitekturu. Izgrađena je oko dvorišta, s natkrivenim prostorom na svake od četiri vanjske strane, od kojih je najveći onaj u pravcu kible tj. u pravcu Mekke. Izvorna džamija imala je fontanu u sredini a koju je prekrivala pozlaćena kupolu oslonjena na deset mramornih stubova s 16 mramornih stubova i mramornim pločnikom okolo. Ispod kupole nalazio se veliki bazen od mramora. Karakteristični sebilj s visokom kupolom džamiji je dodao memlučki sultan Lajin krajem 13. vijeka.
Unutrašnji lučni prozori doprinose boljoj osvjetljenosti džamije. U svakom šiljastom luku postavljen je prozor koji je oblikovan geometrijskim dizajnom.
