Austrazija

Austrazija je jedno od tri dijela u koje se Franačko kraljevstvo tradicionalne dijelilo, zajedno sa Neustrijom i Burgundijom. Predstavljala je istočni dio kraljevstva koji je bio domovina Rajnskih Franaka te središte moči majordoma a kasnije kraljeva i careva iz Karolinške dinastije. Prostiralo se kroz današnju Valoniju u Belgiji, državu Luxemburg, Njemačke savezne države Sjevernu Rajnu-Westfaliju, Rajnski Pfalz, Saarland te Francusku regiju Grand-Est. U Merovinškom i ranom Karolinškom periodu glavni grad joj je bio Metz, u današnjoj Francuskoj, a u doba Karla Velikog pa sve do 843. godine Aachen.

Historija

Nastalo je trećom podjelom Franačkog kraljevstva nakon smrti Hlotara I, unuka Klovisa osnivača Franačke države, 561. godine iz kraljevstva baziranom u Reimsu, moderna Francuska, kojim je vladao Sigebert I, sin Hlotara. Sigebert se oženio Brunhildom, Vizigotskom princezom iz Hispanije čije će rivalstvo sa Fredegund definirati kasnije šesto i početak sedmog stoljeća u Frankiji. Brunhilda, nakon Fredegundinog ubistva Sigeberta, se povlaći na istok i proglašava Metz kao svoj glavni grad te počinje transformisati istočno kraljevstvo baziranu u Metzu u proto državu unutar Franačke države. Sve do 18 stoljeća u Francuskoj je postojala legenda o tako zvani "Brunhildinim cestama" (Chaussée Brunehaut na Francuskom) što je možda narodna memorija koja pamti vladavinu kraljice koja je nastojila ka centralizaciji i izgradnji infrastrukure.

Austrazija kao i Neustrija i Burgundija su pratile politički razvoj Franačkog kraljevsta u cijelini pa su svakom od njih na početku vladali kraljevi iz dinastije Merovinga koji su upošljavali majordoma kao upravitelja kraljevske palače, dok su kasnije majordomi postali prava vlast u zemlji i pretvorili Merovinge u samo nominalne vladare bez ikakve moći. Pradjed Karla Velikog, Pipin II ili Pipin od Herstala (u modernoj Valoniji, Belgiji), uspio se proglasiti majordomom sva tri kraljevstva nakon pobjede u bitci kod Tertryja 687. godine, te je moć majordoma toliko nadišla moć kraljeva da je Pipin otvoreno proglasio svog sina od prve žene a kasnije i unuka nasljednikom na mjestu majordoma sva tri kraljevstva.

Tradicionalna podjela na tri kraljevstva gubi na značenju tokom širenja Franačke države pod vladavinom Karla Velikog (vladao 768 do 814) što se vidi i u tome da je, u svojoj podjeli kraljevstva (Divisio Regnorum) iz 806 Karlo Veliki ostavio Neustriju, Austraziju i većinu Burgundije svom najstarijem sinu Karlu Mlađem dok je drugi sin Pipin dobio Italiju osvojenu od Lombarda a treći sin dobio Akvitaniju, kraljevstvo između rijeke Loare i Pirineja. Nakom ranih smrti Karla Mlađeg i Pipina od Italije te razbaštinjavanja najstarijeg sina Pipina Grbavog, čitavo carstvo prelazi u ruke jedinog preživjelog legitimnog sina Luja Pobožnog.

Tokom ratova između tri sina Luja Pobožnog nakon njegove smrti 840 godine, tradicionalna podjela Franačke države u Neustriju, Austraziju i Burgundiju prestaje da ima ikakvog političkog smisla jer nastaje nova podjela u nova tri kraljevstva - Zapadnu Frankiju koja je predača Francuske, Istočnu Frankiju koja je predača Njemačke te Lotaringiju ili Srednju Frankiju nazvanu po najstarijem sinu Lotaru koja nije nikad zaživjela kao koherentna politička tvorevina te će biti predmet ratovanje između istočne i zapadne kraljevine sljedečih 1,100 godina, sve do konačnog vračanja Alsasa i Loraine (sama riječ Loraine je Francuska inačica imena Lotaringija) Francuskoj 1945 te vračanje Saarlanda Njemačkoj 1956.

Etimologija.

Historija

Zanimljivost

Wikiwand - on