Demonim

Demonim (od grč. δῆμος [dẽmos] — „narod“ ili „stanovništvo“ i ὄνομα [ónoma] — „ime“) jest imenica kojom se označava stanovništvo određenog mjesta ili teritorije, a izvodi se iz imena tog mjesta, odnosno teritorije.^[1]

U vrijeme konstituisanja stručne lingvističke terminologije, tokom 19. vijeka, u upotrebi je bio i pojam etnikon ili skraćeno etnik, ali taj termin je tokom 20. vijeka postepeno napušten u međunarodnim lingvističkim krugovima, prvenstveno zbog toga što je u javnosti dolazilo do miješanja navedenog termina s pojmom etnonim, koji ima sasvim drugačije značenje, a odnosi se na imenovanje etničke pripadnosti.^[2]

Značenje i upotreba

Kao posebna vrsta imenica, demonimi (odnosno etnikoni ili etnici) koriste se za označavanje geografske pripadnosti ili geografskog porijekla. Imenice-demonimi pišu se početnim velikim slovom, dok se iz njih izvedeni prisvojni pridjevi (ktetici) pišu malim slovom. Po pravilu, demonimi se javljaju u oba roda i oba broja.

Na primjer, demonim „Sarajlija” (množ. „Sarajlije”) označava stanovnika Sarajeva. U ženskom rodu, demonim „Sarajka” (množ. „Sarajke”) označava stanovnicu Sarajeva.

Pojam demonim, odnosno etnikon ili etnik (prema starijoj terminologiji), ne treba miješati s pojmom etnonim, koji se odnosi na nazive etničkih zajednica, kojima se iskazuje etnička pripadnost. Ova razlika se na poseban način ispoljava kod pojedinih homonima, koji imaju ne samo demonimsko, već i etnonimsko, a ponekad i dodatno politonimsko značenje. Na primjer, imenica „Crnogorci” može imati sva tri značenja: Crnogorci kao demonimski naziv za sve stanovnike Crne Gore i ljude koji su rodom ili porijeklom sa prostora Crne Gore, Crnogorci kao etnonimski naziv za etničke Crnogorce i najzad, Crnogorci kao politonimski naziv za državljane Crne Gore.

Također pogledajte

• Lingvistika
• Semantika
• Etnonim
• Politonim
• Toponim
• Ojkonim
• Lingvonim
• Homonim