Evlija Čelebija

Evlija Čelebija (pravo ime Evlija ibn Derviš Mehmed Zili) bio je osmanski putopisac. U toku četrdeset godina putovao je po Osmanskom Carstvu i izvan njega, a učestvovao je i u brojnim bitkama. O svim svojim opažanjima i doživljajima napisao je opsežno djelo u deset knjiga pod imenom "Putopis".

On u svojim putopisima opisuje gradove, historiju, građevine, običaje i tradiciju, kao i značajne ličnosti iz zemalja koje je posjetio. U njegovim putopisima su opisi balkanskih zemalja iz 17. vijeka. Ostavio je i brojne zabilješke o Bosni i Hercegovini i Sarajevu.^[1]

Biografija

Evlija Čelebija, poznat i pod imenom Evlija Efendi, rođen je 25. marta 1611. u Carigradu, gdje je stekao obrazovanje sa dvoru sultana Murata IV. Pored toga, bio je i hafiz. Godine 1640. polazi na svoje prvo putovanje izvan Istanbula i do kraja života putuje širom Evrope, zapisujući u svoj dnevnik (Sejahatnama) svoja iskustva. Putovao je sam ili u pratnji osmanskih državnika. Krajem augusta 1660. polazi na putovanje u Bosnu sa svojim rođakom Melek Ahmed-pašom. Narednih deset godina putovao je Evropom, a nakon čega se vraća u Istanbul. Godine 1671. odlazi na hadž u Mekku, a kasnije je putovao u Egipat, Sudan i Abesiniju. Posljednje putovanje koje je zabilježio poduzeo je u julu 1676. Nije poznato kada je umro. Putopis Evlije Čelebije, sadrži više tomova koji se odnose na zemlje gdje je putovao, uključujući i Bosnu i Hercegovinu.^[2]

Putovanja

Mostar

Evropa

Azerbejdžan

Krimski kanat

Partenon

Sirija i Palestina

Otkrivanje lika i djela Evlije Čelebije

Također pogledajte

• Osmansko Carstvo
• Turska književnost