HIV

HIV (eng. human immunodeficiency virus, "virus humane imunodeficijencije") je virus iz grupe retrovirusa, te uzročnik bolesti SIDA. Ovaj virus je, što po imenu zaključujemo, uzročnik opadanja sposobnosti imunološkog sistema organizma. HIV za najčešću metu napada ima veoma bitne dijelove imunološkog sistema - CD4+ T-ćelije. Ovaj virus vodi direktno i indirektno do pada u proizvodnji CD4+ T ćelija i do njihovog krajnjeg uništenja. CD4+ T ćelije su važna karika odbrambrenog sistema; kada je proizvodnja ovih ćelija ravna nuli, imunološki sistem skoro da i ne funkcioniše.

Ovaj članak ili neki od njegovih odlomaka nije dovoljno potkrijepljen izvorima (literatura, veb-sajtovi ili drugi izvori).

HIV također napada direktno organe kao što su bubrezi, srce i mozak, što dovodi do prekida rada bubrega, kardiomiopatije i encefalopatije. Zbog kompromitovanja imunološkog sistema oboljelih od ovog virusa, mnogi problemi sa kojim se oboljeli suočavaju su obične oportunističke bolesti poput prehlade, od kojih bi u normalnim uslovima imuni sistem mogao da se odbrani.

HIV se prenosi putem tjelesnih tečnosti, na primjer tokom analnog, vaginalnog i oralnog seksa, putem transfuzije krvi, nesavjesnim korištenjem igala ovisnika kod intravenske upotrebe droga, i preko placente (između majke i fetusa).

HIV je porijeklom iz oblasti južno od Sahare, u Africi. Ova bolest je trenutno globalna epidemija. Svjetska Zdravstvena Organizacija (WHO) je potvrdila da je u 2004 oboljelo 3 miliona ljudi više nego u prethodnoj godiini, i da broj oboljelih ljudi u 2004 iznosi 40 miliona.

1983. godine naučnici u Francuskoj, na čelu sa Luc Montagnierom, su prvi otkrili virus koji dovodi do bolesti SIDA-e. Nazvali si virus LAV (eng. lymphadenopathy-associated virus), što znači da su oni u početku virus usko povezivali sa limfnim sistemom. Iste godine, Robert Galo iz SAD-a, je potvrdio postojanje virusa i nazvao ga je HTLV-III, human T lymphotropic virus type III, jer je otkrio vezu između CD+ T-ćelija i virusa. 1986. godine oba naziva su preinačena u HIV.

Utvrđeno je postojanje dva tipa virusa, HIV-1 i HIV-2. HIV-1 je opasniji i ima veći stepen zaraze i lakše se prenosi sa osobe na osobu, i u velikom broju je glavni uzročnik SIDA-e u svijetu. HIV-2 je lokalizovan na dijelove zapadne Afrike. Međutim, oba tipa virusa vode porijeklo iz centralne Afrike, tačno ispod Sahare. HIV vodi biološko porijeklo od SIV (eng. simian immunotropic virus, "virus majmunske imunotropije"), koji izaziva imunodeficijenciju afričkih zelenih majmuna.

Virus ima omotač sastavljen od proteina i masti koji ga čini osjetljivim na dezinficijense i rastvarače (poput medicinskog alkohola, formaldehida, dezdermana, hloroforma i slično). Također, virus je veoma neotporan u spoljašnjoj sredini; van ljudskog organizma živi nekoliko sekundi i osjetljiv je na povišene temperature. Van ljudskog organizma može živjeti samo na veoma niskim temperaturama (kao što je temperatura tečnog azota od -70 °C). U svim zdravstvenim ustanovama, kao zaštita od prenošenja ovog virusa, primjenjuje se upotreba ili instrumenata za jednokratnu upotrebu, ili standardna suha sterilizacija ili autoklaviranje, koje su više nego dovoljne da unište virus HIV-a.

HIV napada prvenstveno CD4+ ćelije, a to su CD4 limfociti, makrofagi i antigen prezentujuće ćelije, posljednje dvije vrste su i rezervoar virusa. HIV koristi CD4 receptor ovih ćelija kao ulazna vrata - vezuje se za njega, koji omogućava da prodre u ćeliju. Međutim, potreban mu je još jedan koreceptor, a to je molekul CCR5 ili CXCR4, koji se također nalazi na membrani ovih ćelija. Smatra se da su ljudi kojima ovi receptori ili nedostaju ili su promijenjeni putem mutacije imuni na SIDA-u. Smanjenjem broja ovih ćelija imuniteta, posebno CD4 limfocita odbrambeni sistem slabi što omogućava invaziju drugih mikroorganizama: virusa, bakterija, gljiva i parazita. Slabljenje imunološkog sistema izaziva i pojavu tumora.

Otkriće

Također pogledati

Vanjski linkovi

Wikiwand - on