Vještački satelit

U kontekstu svemirskih letova, satelit je objekat koji je ljudskim naporom smješten u orbitu.^[1] Takvi objekti se ponekad zovu vještački sateliti da bi se razlikovali od prirodnih satelita, kao što je Mjesec.

Prvi vještački satelit, Sputnik 1, je lansiran od strane Sovjetskog Saveza, 4. oktobra 1957. godine, u sklopu programa Sputnik.^[2] Do 2010. godine, na hiljade satelita je lansirano u orbitu oko Zemlje. Oni imaju porijeklo iz preko 50 zemalja, a lansirani su uz pomoć tehnlogija iz 10 zemalja. Nekoliko stotina satelita je trenutno u radu, dok na hiljade njih više ne funkcioniše, i kao čitavi ili njihovi dijelovi orbitiraju iznad zemlje kao otpad.^[2] Nekoliko letjelica je postavljeno u orbite drugih svemirskih tijela i postali su vještački sateliti Mjeseca, Venere, Marsa, Jupitera i Saturna.

Vještački sateliti se koriste različite namjene. Uobičajeno se koriste kao vojni i civilni promatrački sateliti, zatim kao: komunikacijski sateliti, navigacioni, za vremensku prognozu i različita istraživanja.

Svemirske stanice i svemirske letjelice sa ljudskom posadom, ako su u orbiti, također se smatraju satelitima. Orbite satelita veoma variraju, zavisno od namjene satelita i razvrstani su na različite načine. Dobro poznate vrste orbita su niska Zemljina orbita, polarna orbita i geostacionarna orbita. Sateliti su obično polu-nezavisni, računarski upravljani sistemi. Satelitski podsistemi izvršavaju više zadataka, kao što su: proizvodnja energije, kontrola temperature, daljinsko mjerenje, kontrola visina i kontrola orbite.^[1]

[1]

[2]

Vještački satelit

Također pogledajte

Reference

Vanjski linkovi

Wikiwand - on