antiquus
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Llatí
- Pronúncia(i): /anˈtiː.kwʊs/
- Etimologia: Del protoidoeuropeu *ant- («a fora, al davant, anterior»).
Adjectiu
antīquus m., antīqua f., antīquum n. (comparatiu antīquior, superlatiu antīquissimus)
- en primer lloc, per davant
- «nihil vita antiquius existimare» (Marcus Tullius Cicero, Philippicae, 13, 6)
- no anteposar a la vida
- antic, anterior
- «Diana in suis antiquis sedibus reponitur» (Marcus Tullius Cicero, In Verrem, 4, 74)
- Tornar a ficar l'estàtua de Diana, al seu antic lloc
- «antiqua philosophia» (Marcus Tullius Cicero, Tusculanae Quaestiones, 5, 10)
- de la filosofia antiga
Declinació
Primera i segona declinació, -us, -a, -um.
Antònims
- posticus
- recens
Vegeu també
- Julius Pokorny, Indogermanisches Etymologisches Wörterbuch, 1956, p.48-50
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads