complirien

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /kum.pɫiˈɾi.ən/
balear /kom.pɫiˈɾi.ən/, /kum.pɫiˈɾi.ən/
Occidental: /kom.pɫiˈɾi.en/

Verb

complirien

  1. Tercera persona del plural (ells, elles, vostès) del condicional de complir.

Miscel·lània

  • Síl·labes: com·pli·ri·en (4)
  • Anagrama: incompliré

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads