conillarien

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /ku.ni.ʎəˈɾi.ən/
balear /ko.ni.ʎəˈɾi.ən/, /ku.ni.ʎəˈɾi.ən/
Occidental: /ko.ni.ʎaˈɾi.en/

Verb

conillarien

  1. Tercera persona del plural (ells, elles, vostès) del condicional de conillar.

Miscel·lània

  • Síl·labes: co·ni·lla·ri·en (5)

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads