contemplatus

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Llatí

  • Pronúncia(i): /kɔn.tɛmˈplaː.tʊs/

Verb

contemplātus

  1. primera persona singular del pretèrit perfet d'indicatiu actiu de contemplor

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads