copulis

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /kuˈpu.ɫis/
balear /koˈpu.ɫis/, /kuˈpu.ɫis/
Occidental: /koˈpu.ɫis/

Verb

copulis

  1. Segona persona del singular (tu) del present de subjuntiu del verb copular.

Variants

Miscel·lània

  • Síl·labes: co·pu·lis (3)
  • Heterograma de 7 lletres (cilopsu)
  • Anagrama: suplico

Llatí

  • Pronúncia(i): /ˈkoː.pʊ.liːs/

Nom

cōpulīs

  1. datiu plural de cōpula
  2. ablatiu plural de cōpula

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads