dignaria

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: /diŋ.nəˈɾi.ə/
Occidental: nord-occidental /diŋ.naˈɾi.a/, valencià /diɡ.naˈɾi.a/

Verb

dignaria

  1. Primera persona del singular (jo) del condicional de dignar-se.
  2. Tercera persona del singular (ell, ella, vostè) del condicional de dignar-se.

Variants

Miscel·lània

  • Síl·labes: dig·na·ri·a (4)

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads