dignarien

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: /diŋ.nəˈɾi.ən/
Occidental: nord-occidental /diŋ.naˈɾi.en/, valencià /diɡ.naˈɾi.en/

Verb

dignarien

  1. Tercera persona del plural (ells, elles, vostès) del condicional de dignar-se.

Variants

Miscel·lània

  • Síl·labes: dig·na·ri·en (4)

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads