dislocarien

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /diz.ɫu.kəˈɾi.ən/
balear /diz.ɫo.kəˈɾi.ən/, /diz.ɫu.kəˈɾi.ən/
Occidental: /diz.ɫo.kaˈɾi.en/

Verb

dislocarien

  1. Tercera persona del plural (ells, elles, vostès) del condicional de dislocar.

Variants

Miscel·lània

  • Síl·labes: dis·lo·ca·ri·en (5)

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads