esmicolarien

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /əz.mi.ku.ɫəˈɾi.ən/
balear /əz.mi.ko.ɫəˈɾi.ən/, /əz.mi.ku.ɫəˈɾi.ən/
Occidental: /ez.mi.ko.ɫaˈɾi.en/

Verb

esmicolarien

  1. Tercera persona del plural (ells, elles, vostès) del condicional de esmicolar.

Miscel·lània

  • Síl·labes: es·mi·co·la·ri·en (6)

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads