impugnarem

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads
Potser volíeu: impugnàrem

Català

Oriental: central /im.puŋ.nəˈɾɛm/
balear /im.puŋ.nəˈɾəm/, /im.puŋ.nəˈɾɛm/
Occidental: nord-occidental /im.puŋ.naˈɾem/, valencià /im.puɡ.naˈɾem/

Verb

impugnarem

  1. Primera persona del plural (nosaltres) del futur de impugnar.

Miscel·lània

  • Síl·labes: im·pug·na·rem (4)
  • Anagrama: mamprenguí

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads