impugnis

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: /imˈpuŋ.nis/
Occidental: nord-occidental /imˈpuŋ.nis/, valencià /imˈpuɡ.nis/

Verb

impugnis

  1. Segona persona del singular (tu) del present de subjuntiu del verb impugnar.
    [Que tu] impugnis o impugnes; [tu] no impugnis o impugnes.

Miscel·lània

  • Síl·labes: im·pug·nis (3)

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads