mordeo
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Llatí
- Pronúncia(i): /ˈmɔr.dɛ.oː/
- Etimologia: Del protoindoeuropeu *mer- («fregar, entrexocar»).
Verb
mordeō (1a present?), mordēs (2a present), mordēre (infinitiu), momordī (perfet), morsum (supí)
- mossegar, jo mossego
- «cannes mordere possunt» (Ciceró, Pro Roscio Amerino, 20,57)
- Els gossos poden mossegar.
- pessigar, penetrar
- «mordebat fibula vestem» (Ovidi, Metamorfosis, 8.318)
- El fermall pessigava la roba
- colpir, inquietar, afectar, commoure
- «valde me momorderunt epistolae tuae de Attica nostra» (Ciceró, Epistulae Ad Atticum, XIII, 12.1)
- Les teves cartes, que parlen de la nostra estimada Àtica, m'han colpit.
- penetrar, aclaparar, amordir, punyir
- «matutina parum cautos jam frigora mordent» (Horaci, Saturae, 2)
- Els freds del matí ja comencen a penetrar dins el cos
Derivats
- admordeō, ammordeō
- commordeō
- dēmordeō
- immordeō
- mordāx
- mordex
- mordicus
- mordōsus
- morsicō
- morsum
- morsus
- obmordeō
- praemordeō
- remordeō
Vegeu també
- Julius Pokorny, Indogermanisches Etymologisches Wörterbuch, 1956, p.735-737
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads