mullarien

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Català

Oriental: central /mu.ʎəˈɾi.ən/
balear /mu.ʎəˈɾi.ən/, /mu.jəˈɾi.ən/
Occidental: /mu.ʎaˈɾi.en/

Verb

mullarien

  1. Tercera persona del plural (ells, elles, vostès) del condicional de mullar.

Miscel·lània

  • Síl·labes: mu·lla·ri·en (4)
  • Anagrama: amullerin

Català antic

Verb

mullarien

  1. tercera persona plural (éls, eyls, ells) del condicional de mullar

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads